You are currently viewing ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΕΝΗΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΝΟΣΗΛΕΥΟΝΤΑΝ ΣΕ ΚΙΝΕΖΙΚΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΕΠΕΙΔΗ ΥΠΕΦΕΡΑΝ ΑΠΟ οξύ αναπνευστικό σύνδρομο (SARSr-CoV-2).

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΕΝΗΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΝΟΣΗΛΕΥΟΝΤΑΝ ΣΕ ΚΙΝΕΖΙΚΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΕΠΕΙΔΗ ΥΠΕΦΕΡΑΝ ΑΠΟ οξύ αναπνευστικό σύνδρομο (SARSr-CoV-2).


Η μέση διάρκεια της αποβολής των ιών ήταν 20 ημέρες στους επιζώντες και ότι ο ιός ήταν ανιχνεύσιμος μέχρι τον θάνατο στους 54 μη επιβιώσαντες. Πρέπει να απαιτούνται αρνητικές εξετάσεις για το COVID-19 πριν από την χορήγηση εξιτηρίου στους ασθενείς από το νοσοκομείο.

Κινέζοι ερευνητές, που δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο επιστημονικό περιοδικό The Lancet, διερεύνησαν τους παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με τον θάνατο ενηλίκων που νοσηλεύονταν με τη νέα ασθένεια του κοροναϊού στην πόλη Wuhan. Η νέα μελέτη αφορούσε 191 ασθενείς, από τους οποίους 54 πέθαναν στο νοσοκομείο.

Διαπίστωσαν ότι η μέση διάρκεια του πυρετού ήταν περίπου 12 ημέρες στους επιζώντες, αν και ο βήχας ενδέχεται να διαρκούσε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σε επιζώντες, η δύσπνοια σταματούσε μετά από περίπου 13 ημέρες, αλλά διαρκούσε μέχρι τον θάνατο σε μη επιζώντες. Σύμφωνα με τους συγγραφείς, στους παράγοντες κινδύνου για σοβαρές επιπλοκές/θανάτους στους ενήλικες συμπεριλαμβάνεται η υψηλή αρτηριακή πίεση (30% των ασθενών), ο σακχαροδιαβήτης (15%) και η στεφανιαία νόσος (8%).

Επιπλέον, διαπιστώθηκαν αυξημένα επίπεδα επίπεδα ιντερλευκίνης 6 στο αίμα, υψηλή ευαισθησία στην καρδιακή τροπονίνη Ι, και συχνά αύξηση της αφυδρογονάσης της γαλακτόζης και λεμφοπενία σε ασθενείς με σοβαρή ασθένεια COVID-19. Τέλος, η εν μέρει εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος, που οφείλεται στην ηλικία, καθώς και φλεγμονές που θα μπορούσαν να προάγουν την αναπαραγωγή του ιού αποτελούν επιπρόσθετους επιβαρυντικούς παράγοντες κινδύνου. Η μελέτη προσκομίζει επίσης στοιχεία για τον χρόνο εμφάνισης διαφορετικών επιπλοκών, όπως είναι η σηψαιμία, το σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσφορίας (ARDS), η οξεία καρδιακή βλάβη και η δευτερογενής μόλυνση.

Στην εργασία παρουσιάζονται νέα δεδομένα σχετικά με την αποβολή ιών. Εκτιμήθηκε ότι η μέση διάρκεια της αποβολής των ιών ήταν 20 ημέρες στους επιζώντες (που κυμαίνονταν από 8 έως 37 ημέρες) και ότι ο ιός ήταν ανιχνεύσιμος μέχρι τον θάνατο στους 54 μη επιβιώσαντες. Η μεγάλη περίοδος μη αποβολής/καταστροφής των ιών θα μπορούσε να περιπλέξει τις προσπάθειες να περιοριστεί η διάδοση της επιδημίας, η οποία έχει στοιχίσει μέχρι στιγμής τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους. Ωστόσο, πρέπει να είμαστε σαφείς ότι ο χρόνος αποβολής του ιού δεν πρέπει να συγχέεται με την αυτοαπομόνωση (14 ημέρες) για άτομα που ενδέχεται να έχουν εκτεθεί στο COVID-19, αλλά δεν έχουν συμπτώματα.

Συμπερασματικά, τα αποτελέσματα της μελέτης έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην καθοδήγηση των αποφάσεων σχετικά με τις προφυλάξεις απομόνωσης και την αντιική θεραπεία σε ασθενείς με επιβεβαιωμένη λοίμωξη από το COVID-19. Τέλος, οι συγγραφείς θεωρούν ότι θα πρέπει να απαιτούνται αρνητικές εξετάσεις για το COVID-19 πριν από την χορήγηση εξιτηρίου στους ασθενείς από το νοσοκομείο.

*Βιβλιογραφία. Zhou F. et al. Clinical course and risk factors for mortality of adult inpatients with COVID-19 in Wuhan, China: a retrospective cohort study. Th Lancet 9/3/2020

https://www.thelancet.com/…/Lancet/pdfs/S014067362305663.pdf

Αναδημοσίευση άρθρου του  Κωνσταντίνου Τριανταφυλλίδη (Ομότιμος Καθηγητής Γενετικής Α.Π.Θ.)