Νέα υποσχόμενη θεραπευτική προσέγγιση για τη Σκλήρυνση κατά πλάκας
Λίγα λόγια για τη Σκλήρυνση Κατά Πλάκας
Η πολλαπλή σκλήρυνση θεωρείται μια αυτοάνοση ασθένεια που επηρεάζει τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό, οδηγείται από φλεγμονώδεις και νευρο-εκφυλιστικές διαδικασίες. Βλάπτει το έλυτρο της μυελίνης, το υλικό που περιβάλλει και προστατεύει τα νευρικά κύτταρα, με αποτέλεσμα την αξονική βλάβη. Αυτό επιβραδύνει ή εμποδίζει τη νευρική αγωγιμότητα μεταξύ του εγκεφάλου και του σώματος (π.χ. χέρια, πόδια), που οδηγεί στα συμπτώματα της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Τα αίτια της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι ακόμα ασαφή.
Η ασθένεια παρουσιάζετε με τρεις βασικές μορφές:
• Πρωτοπαθής προϊούσα πολλαπλή σκλήρυνση (PPM, περίπου το 10% των ασθενών κατά την έναρξη), όπου τα συμπτώματα συνεχώς επιδεινώνονται από τη στιγμή της διάγνωσης.
• υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα σκλήρυνση κατά πλάκας (RRMS, περίπου το 90% των ασθενών κατά την έναρξη), που χαρακτηρίζεται από απρόβλεπτες επιθέσεις, ακολουθείται μερική ή πλήρης αποκατάσταση των νευρολογικών συμπτωμάτων.
• δευτερογενή προϊούσα πολλαπλή σκλήρυνση (SPMS), που αναπτύσσετε μετά από αρκετά χρόνια υποτροπιάζουσας-διαλείπουσας σκλήρυνση κατά πλάκας, στην οποία τα συμπτώματα επιδεινώνονται χωρίς υποτροπές.
Οι παρούσες θεραπείες της MS αντιμετωπίζουν τις RRMS μορφές. Στοχεύουν το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς ώστε να μειώσουν τη συχνότητα των υποτροπών, με όχι πάντοτε σαφές αντίκτυπο στη συνολική εξέλιξη της νόσου καθώς και με το κόστος του αυξημένου κινδύνου των ευκαιριακών λοιμώξεων και του καρκίνου. Η κατάσταση δεν είναι καθόλου ικανοποιητική στις προοδευτικές μορφές PPMS της νόσου (περίπου 40% των ασθενών), οπού δεν υπάρχει καμία εγκεκριμένη θεραπεία γ’ αυτές.
Ο προσδιορισμός της αλληλουχίας του ανθρώπινου γονιδιώματος αποκάλυψε ότι σχεδόν το ήμισυ του γονιδιώματος αποτελείται από επαναλαμβανόμενα ή ρετροενδομεταθούμενα στοιχεία. Μεταξύ αυτών, οι ανθρώπινη ενδογενείς ρετροϊοι αντιπροσωπεύουν περισσότερο από 8% του ανθρώπινου γονιδιώματος και προκύπτουν από την ενσωμάτωση των εξωγενών ρετροϊών που έχουν μολύνει τη βλαστική σειρά-γένωμα του ξενιστή τους κατά την διάρκεια της εξέλιξης των πρωτευόντων.
Οι ανθρώπινοι ενδογενείς ρετροϊοί(HERVs) φαίνεται να έχουν κρίσιμη σημασία σε ορισμένες ασθένειες, στο σταυροδρόμι της γενετικής, ιολογίας και φυσιοπαθολογίας.
Ένας ανθρώπινος ενδογενής ρετροϊός συνδέεται με της σκλήρυνση κατά πλάκας (MSRV), είναι μέλος της οικογένειας HERV-W. Ο MSRV ρετροϊός έχει αρχικά απομονωθεί σε καλλιέργειες κυττάρων από ασθενείς που πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας στη δεκαετία του ’90. Ο MSRV βρίσκετε κανονικά σε λανθάνουσα μορφή (αδρανής) στο γονιδίωμα των ατόμων, αλλά μπορεί να επανενεργοποιηθεί υπό ορισμένους παράγοντες-συνθήκες και στη συνέχεια να εκφράζει μια παθογόνο πρωτεΐνη περιβλήματος (MSRV-Env) (1,2,3).
Ο ρετροϊός MSRV φαίνεται να είναι σημαντικός παράγων ενεργοποίησης και επιβάρυνσης στην ανάπτυξη και την εξέλιξη ορισμένων νευρολογικών νόσηματων. Ανάλογα με συν-παράγοντες του περιβάλλοντος, ο ρετροϊός MSRV θα μπορούσε να συμμετέχει τόσο στη Σκλήρυνση κατά Πλάκας όσο και τη σχιζοφρένεια.
Μια μοναδική προσέγγιση με τη στοχεύσει παθογόνων επιδράσεων των ανθρώπινων ενδογενων ρετροϊων.
GeNeuro αναπτύσσει μια πρωτοποριακή προσέγγιση για τη θεραπεία και διάγνωση ασθενειών που σχετίζονται με την ανθρώπινη ενδογενή έκφραση ρετροϊού.
Η νέα προσέγγιση ης GeNeuro εστιάζεται κατά κύριο λόγω στην ανάπτυξη θεραπευτικών μονοκλωνικών αντισωμάτων, τα οποία θα στοχεύσουν και να εξουδετερώσουν τις παθογόνων πρωτεΐνες του ρετροϊού. Αυτά τα αντισώματα έχουν πλέον δοκιμαστεί σε προκλινικές μελέτες και έχουν δείξει καλές ανασταλτικές ιδιότητες χωρίς ανεπιθύμητες ενέργειες. Σε αντίθεση με άλλες θεραπείες ρύθμισης της ανοσοαπόκρισης, τα θεραπευτικά αντισώματα GeNeuro δεν στοχεύουν το ανοσοποιητικό σύστημα και θα πρέπει να έχουν καλή ανοχή.
GeNeuro επίσης αναπτύσσει διαγνωστικές δοκιμές για τη δοσολογία της πρωτεΐνης MSRV-Εην σε ασθενείς. Αυτές οι δοκιμές θα είναι σε θέση να ανιχνεύσουν την παρουσία του αντιγόνου MSRV στον ορό των ασθενών. Έτσι, ασθενείς που είναι θετικοί για το αντιγόνο θα έχουν τη δυνατότητα να τεθούν σε κλινικές δοκιμές όπου θα δοκιμάσουν τα προϊόντα, και θα παρακολουθούνται κατά τη διάρκεια αυτών των μελετών.
Οι πρώτες κλινικές δοκιμές θα πρέπει να ξεκινήσουν υπό αυστηρό ιατρικό έλεγχο και μέσα σε ένα αυστηρά κανονιστικό πλαίσιο.
Το GNbAC1, ένα εξανθρωπισμένο μονοκλωνικό αντίσωμα, στοχεύει την MSRV-Εnv, πρωτεΐνη περιβλήματος του MS ρετροϊού, ένα μέλος της οικογένειας HERV-W, η έκφραση του οποίου είναι συνήθως σιωπηλή αλλά επανενεργοποιείται και εκφράζεται σε MS βλάβες σε πρώιμο στάδιο της νόσου . Αυτή η πρωτεΐνη έχει δειχθεί ότι είναι τόσο προ-φλεγμονώδεις και λειτουργεί ως αναστολέας της επαναμυελίνωσης, οι δύο κυρίες κινητήριες δυνάμεις της MS παθοφυσιολογίας.
Με στόχευση τη MSRV-Env, η GeNeuro αναμένει να φέρει στους ασθενείς μια ασφαλή, αποτελεσματική θεραπεία που μπορεί να σταματήσει την εξέλιξη των υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα και προοδευτικων μορφών της νόσου χωρίς να παρεμποδίζεται το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς. Το GNbAC1 έχει ολοκληρώσει επιτυχώς τη Φάση ΙΙα, επιδεικνύοντας ένα βέλτιστο προφίλ ασφάλειας και ενθαρρυντικά σημάδια αποτελεσματικότητας σε μια πρώτη μικρή ομάδα ασθενών.
Στις 2 του Δεκέμβρη 2014, στη Γενεύη, Ελβετία, και Suresnes, Γαλλία – η GeNeuro Α.Ε., πρωτοπόρος των νέων θεραπειών για νευρολογίκες και αυτοάνοσες διαταραχές, ανακοίνωσε ότι έχει εισέλθει σε μια στρατηγική εταιρική σχέση με τη Servier, την κορυφαία ανεξάρτητη γαλλική φαρμακευτική εταιρεία, για την ανάπτυξη και την αγοράς του GNbAC1 για την Σκλήρυνση κατά Πλάκας (ΣΚΠ). “Αρχική κατάσταση της δράσης του GNbAC1 προτείνει μια πραγματική καινοτομία στον τομέα της σκλήρυνσης κατά πλάκας», λέει ο καθηγητής Hans-Peter Hartung, πρόεδρος του Τμήματος Νευρολογίας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Ντίσελντορφ και πρόεδρος του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου GeNeuro του.
Σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας, GeNeuro θα είναι υπεύθυνη για την ανάπτυξη του GNbAC1 μέχρι την ολοκλήρωση της Φάσης IIb, μετά την οποία η Servier μπορεί να ασκήσει τη δυνατότητα να αποκτήσει το προϊόν για όλες τις αγορές με εξαίρεση τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία (4).
References
1)Robin A Weiss ( 2006) The discovery of endogenous retroviruses
Retrovirology, Review 3:67 Access
2)Aris Katzourakis1, Robert J. Gifford2 (2010) Endogenous Viral Elements in Animal Genomes. PLoS Genetics; Volume 6, Issue 11
3)Kari K Nissen1, Magdalena J Laska1, Bettina Hansen1, Thorkild Terkelsen1, Palle Villesen2, Shervin Bahrami3,Thor Petersen4, Finn S Pedersen5 and Bjørn A Nexø1 (2013) Endogenous retroviruses and multiple sclerosis–
new pieces to the puzzle. BMC Neurology,Review 13:111
Παξιμάδη Ελένη
