Το 17ο συνέδριο Ιατρικής Χημείας ήταν ή αφορμή για την επίσκεψη στο νησί των Σπετσών.
Χάρη στην επίμονη για τη φιλοξενεί μου στο σπίτι της Tias Μαρίας στη Κόστα το 3μερο έγινε πενθήμερο και αυξήθηκε και ο αριθμός των επισκεπτών.
Ήταν μοναδική εμπειρία για τη δεκάχρονη κόρη μου να γνωρίσει το Πόρτο Χέλι, τη Κόστα και της Σπέτσες. Τη βόλτα με τα καΐκάκια, τα αμαξάκια (μόνιππα), τις βόλτες στα σοκάκια τη Ντάπια (πυροβολείο) με τα κανόνια της, το επιβλητικό Ποσειδώνιο πίσω απ το άγαλμα της Μπουμπουλίνας και βεβαίως το μουσείο της. Με ιδιαίτερη χαρά το επισκέφτηκα για άλλη μια φορά, τώρα με τη κόρη μου ή οποία το ζήτησε!!
Θερμά συγχαρητήρια στα τετρασσέγγονα της οικογένειας Μπούμπουλη που το παραχωρεί ως μουσείο και σε όσους εργάζονται για να το διατηρούν ζωντανό καθώς τα έσοδα του είναι το εισιτήριο εισόδου και τα κέρδη από τα βιβλία και τα αναμνηστικά που πωλούν.
Παρότρυνση για την καθυστερημένη επιστροφή μας ήταν και η Παραμονή του εορτασμού του Άγιου Μάμα τη 1η Σεπτεμβρίου. Το γραφικό εκκλησάκι βρίσκετε στο δρόμο προς το παλιό λιμάνι. Το μικρό αυτό εκκλησάκι ανεγέρθη κατά την τοπική παράδοση από ένα ναυτικό ο οποίος επέζησε μετά από καταιγίδα στο μικρό στενό μεταξύ Σπετσών και Κόστα. Ο ναυτικός μη γνωρίζοντας ποιος Άγιος τιμόταν την επόμενη μέρα έταξε να του κτίσει μικρό ναό. Σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος την ώρα του εσπερινού τα παιδιά ρίχνουν στη θάλασσα μικρά καραβάκια τα όποια τα ίδια έχουν κατασκευάσει. και οι άμαξες παίρνουν την ευχή του Αγίου.
Η μικρή Ελένη με τη βοήθεια της Tias Μαρίας που βρήκε στη παραλία το ξύλο και της Αννούλας που βοήθησε στο ράψιμο του πανιού κατασκεύασαν ένα οικολογικό καραβάκι. Σκεφτόμασταν τα υλικά που θα χρησιμοποιήσουμε να είναι φυσικά ώστε να μην επιβαρύνουν το θαλάσσιο περιβάλλον. Το ξύλο, το πανί, το χαρτί, το νήμα και οι κουκουνάρες συνέθεσαν ένα πανέμορφο καράβι.
Καθώς πλησιάζαμε στη κατάμεστη από πιστούς και καραβάκια ακτή είδαμε το οικολογικό περίπτερο, τα οικολογικά καραβάκια θα βραβεύονταν!!
Λάβαμε και εμείς μέρος παίρνοντας μόνο ένα λαχνό καθώς η τέμπερα που το είχαμε βάψει δεν ήταν οικολογική ( μας συμβούλευσαν πως το χρώμα ζαχαροπλαστικής είναι).
Η βραδιά ήταν μαγευτική χαρούμενα παιδιά και καραβάκια όλων των ειδών (καρπούζια, ψωμάκια, καλαθάκια) να αρμενίζουν με αναμμένα τα κεράκια τους!!
Με έκπληξη και ιδιαίτερη χαρά λίγες μέρες μετά ενημερωθήκαμε για τη βράβευση του μικρού μας καραβιού. Αν και ήμασταν επισκέπτες και όχι κάτοικοι του νησιού κερδίσαμε μια συνδρομή από το Ναυτικό όμιλο Σπετσών. Οι διοργανωτές συντελεστές κλήρωσαν πολλά δώρα ώστε να ενθαρρύνουν τους μικρούς φίλους προς την οικολογία. Το δώρο δεν ακυρώνεται μπορεί να μεταβιβαστεί στα ξαδέρφια μας που κατοικούν στ Κόστα!!
Ελπίζουμε του χρόνου να επιστέψουμε στο νησί και να παρευρεθούμε και στο Έθιμο της «Αρμάτας» την αναπαράσταση της Ναυμαχίας των Σπετσών που έγινε στις 8 Σεπτέμβριο του 1822. Γίνετε πυρπόλησης ομοιώματος της τουρκικής ναυαρχίδας με την ταυτόχρονη εξιστόρηση των ιστορικών γεγονότων, μέσα σε μία πανδαισία πυροτεχνημάτων, και βεγγαλικών. Η εκδήλωση είναι αφιερωμένη στη μεγαλειώδη νίκη των Ελλήνων, με τη βοήθεια της Παναγίας (8 Σεπτεμβρίου εορτάζετε η Γέννηση της Θεοτόκου), απέναντι στους Τούρκους στα νερά των Σπετσών, η οποία υπήρξε μία από τις σημαντικότερες στιγμές του αγώνα του 1821.
{gallery}mamas{/gallery}
«Βίος Του Αγίου
Γεννήθηκε στην Παφλαγονία της Μικράς Ασίας το 260 μ.Χ. από γονείς Χριστιανούς, οι οποίοι συνελήφθησαν για τη χριστιανική τους δράση και φυλακίστηκαν. Ο Άγιος γεννήθηκε στη φυλακή και επειδή οι γονείς του, ο Θεόδοτος και η Ρουφίνα, πέθαναν εκεί, ανέλαβε να τον μεγαλώσει κάποια γυναίκα που ονομαζόταν Αμμία Ματρώνα. Αυτή ήταν ευσεβής Χριστιανή και σε αυτήν οφείλεται το όνομα του Αγίου. Η παράδοση λέει ότι ο μικρός συνήθιζε να τη φωνάζει «μάμα».
Κατά την εφηβική του ηλικία (15) ο Μάμας συνελήφθη από ειδωλολάτρες, που τον υπέβαλαν σε βασανιστήρια. Τελικά του κρέμασαν στο λαιμό ένα σιδερένιο ραβδί και τον έριξαν στο νερό για να πνιγεί. Κατά θαυματουργό τρόπο ο Άγιος επέζησε αλλά πιάστηκε ξανά από τους βασανιστές του και ρίχτηκε σε αναμμένη κάμινο. Και αυτήν τη φορά κατάφερε να βγει σώος. Όταν έριξαν επάνω του άγρια ζώα, τα τελευταία όχι μόνο δεν τον κατασπάραξαν αλλά ούτε και τον πείραξαν. Σύμφωνα με την παράδοση ένα λιοντάρι τον δέχθηκε στη ράχη του και τον μετέφερε μακρά των άλλων θηρίων, εξ ου και η θεματογραφία της αγιογράφησης του. Τελικά, οι εχθροί του αποφάσισαν να τον εκτελέσουν με τρίαινα. Το φονικό όργανο διαπέρασε τα σπλάγχνα του Αγίου, ο οποίος και παρέδωσε το Πνεύμα.
Σε ανάμνηση των παραπάνω και σύμφωνα με τα απελατικά δημώδη άσματα του Βυζαντίου την εικόνα του Αγίου Μάμα έφεραν τα απελατίκια (οι ράβδοι) που κρατούσαν οι απελάτες.
Σήμερα πολλοί ναοί στην Ελλάδα αλλά και στην Κύπρο είναι αφιερωμένοι στον Άγιο Μάμα(ντα). Η φήμη του Αγίου και η απόδοση τιμών προς αυτόν εξαπλώθηκε από την Καππαδοκία στη Χίο, στην Κωνσταντινούπολη αλλά και στη Μακεδονία. Στη Χαλκιδική, σε ένα από τα χωριά που έχουν το όνομά του, λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο μεγάλη εμποροπανήγυρη, στις αρχές Σεπτεμβρίου. Στους βυζαντινούς χρόνους ο Άγιος Μάμας ήταν ο προστάτης των Μαρδαϊτών στην Κύπρο. Οι τελευταίοι διέδωσαν τη φήμη του και την απόδοση τιμών προς αυτόν έπειτα από τις αραβικές επιδρομές.
Τμήμα της Αγίας Κάρας βρίσκεται στην Ελλάδα στο Κάστρο Ηλείας (το ομώνυμο χωριό του Ιστορικού Κάστρου Χλεμουτσίου του Δήμου Ανδραβίδας – Κυλλήνης) όπου και εορτάζεται η μνήμη του Αγίου στις 2 Σεπτεμβρίου με πανηγυρικό Εσπερινό και Θεία Λειτουργία.»
Ελένη Παξιμάδη
