You are currently viewing ‌Ερευνητές ανακάλυψαν ένα πλήθος θαυμάτων στο έδαφος ενός δάσους της Μασαχουσέτης: μια ποικιλία από γιγάντιους ιούς που δεν μοιάζει με τίποτα που είχαν δει ποτέ οι επιστήμονες.

‌Ερευνητές ανακάλυψαν ένα πλήθος θαυμάτων στο έδαφος ενός δάσους της Μασαχουσέτης: μια ποικιλία από γιγάντιους ιούς που δεν μοιάζει με τίποτα που είχαν δει ποτέ οι επιστήμονες.


‌Ερευνητές ανακάλυψαν ένα πλήθος θαυμάτων στο έδαφος ενός δάσους της Μασαχουσέτης: μια ποικιλία από γιγάντιους ιούς που δεν μοιάζει με τίποτα που είχαν δει ποτέ οι επιστήμονες. Το εύρημα υποδηλώνει ότι αυτή η ομάδα σχετικά μαζικών παρασίτων έχει ακόμη μεγαλύτερη οικολογική ποικιλομορφία και εξελικτική σημασία από ό,τι γνώριζαν οι ερευνητές.

‌Οι γιγάντιοι ιοί μπορεί να ξεπεράσουν τα 2 μικρόμετρα σε διάμετρο, στο ίδιο επίπεδο με ορισμένα βακτήρια. Μπορούν επίσης να φιλοξενήσουν τεράστια γονιδιώματα, τα οποία φτάνουν τα 2,5 megabases—μεγαλύτερα από τα γονιδιώματα πολύ πιο πολύπλοκων οργανισμών. Μεταξύ της ανακάλυψης αυτών των εντυπωσιακού μεγέθους ιών στα φύκια και της καλλιέργειας Mimiviruses που μολύνουν αμοιβάδες, το μεγαλύτερο μέρος της έρευνας στην ομάδα επικεντρώθηκε σε ιούς που κατοικούν σε περιβάλλοντα γλυκού νερού. Αλλά η αλληλουχία του DNA έχει δείξει εδώ και καιρό ότι οι γιγάντιοι ιοί είναι διαφορετικοί και άφθονοι και αλλού – ειδικά σε ιζήματα και εδάφη, τα οποία εκτιμάται ότι φιλοξενούν περίπου το 97% όλων των ιικών σωματιδίων στη Γη. Πράγματι, η γονιδιωματική αλληλουχία των εδαφών του Δάσους του Χάρβαρντ -μια περιοχή περίπου 16 τετραγωνικών χιλιομέτρων δυτικά της Βοστώνης- έδειξε την παρουσία πολυάριθμων, νέων γιγάντιων ιών.
‌Τώρα, η ηλεκτρονική μικροσκοπία επέτρεψε στους επιστήμονες να δουν αυτό που οι άλλοι είχαν μόνο αλληλουχήσει. Η ποικιλομορφία των μορφών ήταν εκπληκτική, αναφέρουν σε μια προτύπωση του bioRxiv. Οι ερευνητές όχι μόνο είδαν τα εικοσάεδρα σχήματα 20 πλευρών που περίμεναν, αλλά εντόπισαν και εκείνα με μυριάδες τροποποιήσεις – ουρές, αλλοιωμένα σημεία και πολυεπίπεδες ή διοχετευμένες δομές άφθονες. Υπήρχαν ακόμη και ιοί με μακριά σωληνοειδή εξαρτήματα, τους οποίους η ομάδα ονόμασε μορφολογία «Γοργόνα» (παραπάνω). Επιπλέον, πολλά από αυτά τα υποτιθέμενα ιικά σωματίδια ήταν επικαλυμμένα με προεξοχές σχεδόν σαν τρίχες, οι οποίες διέφεραν σε μήκος, πάχος, πυκνότητα και σχήμα.
‌Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι οι ιολόγοι έχουν πολλά να ανακαλύψουν για το πώς αλληλεπιδρούν οι γιγάντιοι ιοί με τα κύτταρα-ξενιστές τους. Αυτό πιθανότατα σημαίνει ότι οι οικολογικοί ρόλοι που παίζουν αυτοί οι ιοί στα εδάφη – και όπου αλλού βρίσκονται – υποτιμούνται θλιβερά.

‌doi: 10.1126/science.adj9542

‌P.S Μην ξεχνάμε πως οι ιοί θεωρούνται μικρά υποχρεωτικά ενδοκυτταρικά παράσιτα

Απόδοση μετάφρασης Ελένη Παξιμάδη