Dolores O’Riordan…
Εδώ και αρκετούς μήνες ήθελα να γράψω αυτό το άρθρο… δυστυχώς στις μέρες μας το κάνω με αφορμή την τραγική είδηση του βιασμού 12χρονης… Ένα τραγούδι δεν είναι μόνο ή μουσική αλλά και οι στίχοι, η καρδιά του καλλιτέχνη που το παρουσιάζει τα συναισθήματα που μοιράζετε στο στούντιο και τη σκηνή. Πόσο μάλλον όταν ο δημιουργός είναι και ο ερμηνευτής!!
Αφορμή ο δίσκος του Ιρλανδικού συγκροτήματος The Cranberries – No need to Argue 1994 τον οποίο έχει γράψει (στίχους και μουσική) η Dolores O’Riordan, η τραγουδίστρια του συγκροτήματος με την συναρπαστική φωνή!
Από τότε που πρωτοάκουσα το album έδινα ιδιαίτερη σημασία στους στοίχους, έβγαζαν μια πηγαία μελαγχολία σε συνδυασμό με τη μουσική. Με έκαναν πριν μήνες και αφού το ξανάκουσα σε ωριμότερη ηλικία να αναρωτηθώ ”την είχε κακοποίηση ο πατέρας της;” Το έψαξα λοιπόν στο διαδίκτυο. Ήταν τελικά σε αρκετά τραγούδια μάλλον οι στίχοι διφορούμενοι… αφού σε μια συζήτηση με τον Μπάρι Έγκαν του Irish Independent το 2014, η γυναίκα από το Λίμερικ αποκάλυψε ότι από την ηλικία των οκτώ ετών είχε υποστεί τέσσερα χρόνια βιασμού και σεξουαλικής κακοποίησης.
Αυτό είχε μια καταστροφική επίδραση πάνω της ως παιδί και αυτά τα συναισθήματα αναζοπυρώθηκαν και ενισχύθηκαν όταν αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει τον θύτη της στην κηδεία του πατέρα της δεκαετίες αργότερα.
“Για τέσσερα χρόνια, όταν ήμουν μικρό κορίτσι κακοποιήθηκα σεξουαλικά. Ήμουν μόνο παιδί”, ισχυρίζεται ο Egan ότι του είπε ο O’Riordan το 2013.
”Αυτό συμβαίνει”, συνέχισε.
”Νομίζεις ότι είναι δικό σου λάθος. το έθαψα. Είναι αυτό που κάνεις αρχικά. Το θάβεις γιατί ντρέπεσαι. Σκέφτεσαι: ”Θεέ μου. Πόσο φρικτή και αηδιαστική είμαι”. Έχεις αυτή την τρομερή απέχθεια για τον εαυτό σου. Και μετά έγινα διάσημη στα 18 μου και η καριέρα μου πήρε τη σκυτάλη. Τότε ήταν ακόμα πιο δύσκολο. Τότε λοιπόν εμφάνισα την ανορεξία.
Όταν έψαξα στο Google για την ανορεξία και τη μελέτησα, ανακάλυψα ότι ήταν μια κοινή παθολογία που αναπτύσσεται αργότερα στη ζωή μου. Μπήκα σ αυτό το «γρίφο». Είχα ανορεξία, μετά κατάθλιψη, κατάρρευση.
Ήξερα γιατί μισούσα τον εαυτό μου. Ήξερα γιατί ήθελα να εξαφανιστώ. Ήταν κάτι που παρατήρησα ότι εκδηλώθηκε στη συμπεριφορά μου και στις παθολογίες που άρχισα να αναπτύσσω στην πρώιμη ενήλικη ζωή μου, όπως η διατροφική μου διαταραχή, η κατάθλιψη και τελικά οι βλάβες.
Νομίζω ότι γίνομαι πιο δυνατή σίγουρα. Αλλά θα είμαι πάντα λίγο ναυαγός στη θάλασσα. Κανείς δεν είναι τέλειος. Αυτοί οι άνθρωποι που προσποιούνται ότι είναι τέλειοι δεν είναι.”
Τον Νοέμβριο του 2011, ο πατέρας της O’Riordan πέθανε και εκείνη είπε στον Egan πώς φοβόταν την ιδέα να ξαναδεί τον θύτη της, ο οποίος ήταν μια αξιόπιστη και γνωστή προσωπικότητα στην κοινότητά της στο Limerick.
”Είχα εφιάλτες για ένα χρόνο πριν από το θάνατο του πατέρα μου με την ιδέα πως θα τον συναντήσω», του είπε, εξηγώντας πώς ο άντρας ήρθε να της μιλήσει κατά τη διάρκεια της κηδείας.
“Ο πατέρας μου είχε μόλις πεθάνει. Δεν τον έβλεπα για χρόνια και χρόνια και μετά τον είδα στην κηδεία του πατέρα μου. Τον είχα αποκλείσει από τη ζωή μου”.
Η Dolores ήταν πάντα ανοιχτή στο να μιλήσει για την ψυχική της υγεία. Είχε μιλήσει ανοιχτά για τις διατροφικές της διαταραχές, την κατάθλιψη, τον αλκοολισμό και τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη ως μικρό κορίτσι. Το 2017 είπε στην εφημερίδα Metro, ”Υπάρχουν δύο άκρα του φάσματος – μπορεί να πάθεις υπερβολική κατάθλιψη και σκοτεινιά και να χάσεις το ενδιαφέρον σου για τα πράγματα που αγαπάς να κάνεις, μετά μπορεί να γίνεις υπερμανιακός.
”Ήμουν στην υπομανιακή πλευρά του φάσματος για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά γενικά μπορείς να αντέξεις μόνο σε αυτό το τέλος για περίπου τρεις μήνες προτού φτάσεις στον πάτο και πέσεις σε κατάθλιψη. Όταν είσαι μανιακός δεν κοιμάσαι και γίνεσαι πολύ παρανοϊκός. Οπότε το αντιμετωπίζω με φάρμακα”.
Στη συνέντευξή της στον Egan, είχε μιλήσει και για απόπειρα αυτοκτονίας το 2013.
”Υποθέτω ότι πρέπει να μείνω εδώ για τα παιδιά”, εξήγησε, μιλώντας για τα τρία παιδιά και τον θετό γιο της με τον πρώην σύζυγό της Ντον Μπάρτον.
”Είναι απλώς μια αναγνώριση για μένα τώρα – όχι η εκδίκηση. Δεν είμαι τέτοιος τύπος, αλλά θα με απελευθερώσει να πάω σε ομαδική θεραπεία καθώς συνεχίζω τη ζωή μου και μπορώ να γίνω καλύτερη και πιο δυνατή μητέρα. Είμαι αρκετά καλή, αλλά μερικές φορές χτυπάω το μπουκάλι (έπινε πολύ αλκοόλ). Όλα είναι πολύ χειρότερα το επόμενο πρωί. Γίνετε αλυσίδα όταν πίνω. Έχω μια κακή μέρα όταν έχω κακές αναμνήσεις και δεν μπορώ να τις ελέγξω και χτυπάω το μπουκάλι (κ άλλο ποτό). Πίνω κάπως πολύ. Αυτό είναι το μεγαλύτερο ελάττωμά μου αυτή τη στιγμή.”
Τη Δευτέρα, 15 Ιανουαρίου 2018, η αστυνομία κλήθηκε σε ένα ξενοδοχείο στο Park Lane στο Λονδίνο, όπου ο O’Riordan όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος της. Ο θάνατός της επιβεβαιώθηκε από δημοσιογράφο σε δήλωση λίγο αργότερα: Η Ιρλανδή και διεθνής τραγουδίστρια Dolores O’Riordan πέθανε ξαφνικά στο Λονδίνο σήμερα. Ήταν 46 ετών. Η τραγουδίστρια με το ιρλανδικό συγκρότημα The Cranberries, ήταν στο Λονδίνο για σύντομη συνεδρία εγγραφής. Δεν υπάρχουν περισσότερες λεπτομέρειες προς το παρόν.
Η δημοφιλής καλλιτέχνης πέθανε από πνιγμό ο οποίος προκλήθηκε από δηλητηρίαση λόγω υπερβολικής χρήσης αλκοόλ, σύμφωνα με την έκθεση εμπειρογνωμόνων. Η 46χρονη O’Riordan βρέθηκε βυθισμένη μέσα στη μπανιέρα του δωματίου της σε ξενοδοχείο του Λονδίνου, έχοντας καταναλώσει υπερβολική ποσότητα αλκοόλ. Δεν υπήρξαν σημάδια τραυματισμού ή αυτοτραυματισμού.
Η αστυνομία ανέφερε πως στο δωμάτιο βρέθηκαν πέντε άδεια μπουκάλια μινιατούρες, ένα άδειο μπουκάλι σαμπάνιας καθώς και μερικά χάπια με την συνταγή τους.
Ναι είναι πραγματικά σεκταριστικό για εμάς που αγαπήσαμε τα τραγούδια και τη μουσική της.
Γυναίκα με πολλές ευαισθησίες δε ξεχνιέται το τραγούδι σημαία του συγκροτήματος ”Zombie” (πρώτος τίτλος ”Troubles”) αφιερωμένο στα 2 νεκρά αγόρια 3,12 ετών και τους 54 τραυματίες στο τρομοκρατικού χτυπήματος του IRA στις 20 Μαρτίου 1993 ημέρα της μητέρας στο Νorth Western του Warington. Αλλά και το Ordinary Day από το ομότιτλο album το οποίο είναι εμπνευσμένο από τη γέννηση της κόρης της και συνάμα θυμίζοντας στην ίδια και τον εαυτό της ως παιδί παρατηρώντας το κορίτσι της.
Δε τη γνώρισα προσωπικά δε θα ξεχάσω όμως ποτέ την παιδικότητα της στην σκηνή του Λυκαβητού, τραγουδώντας και χορεύοντας χαρούμενη ξυπόλυτη όπως τα παιδιά μάλλον αναπολούσε την χαμένη παιδική αθωότητά της… Αφιερωμένο σ’ αυτή και όλα τα παιδιά που βιάστηκαν το κορμί και η ψυχή τους!
Επιμέλεια Ελένη Παξιμάδη
Πηγή: https://www.irishcentral.com/culture/dolores-oriordan-health
— Το τραγούδι ”Ode To My Family” (Αφιερωμένο στην οικογένειά μου)
O Τίτλος του τραγουδιού δεν είχε δοθεί από την Dolores!
Ντου ντου ντο ντο, ντου ντου ντο ντο
Doo doo doo do, doo doo doo do
Κατανοήστε αυτά που λέω
Understand the things I say
Μην απομακρύνεσαι από μένα
Don’t turn away from me
Γιατί έχω περάσει τη μισή μου ζωή εκεί έξω
‘Cause I’ve spent half my life out there
Δεν θα διαφωνούσες
You wouldn’t disagree
Με βλέπεις, βλέπεις;
Do you see me, do you see?
Σου αρέσω
Do you like me
Σου αρέσει που στέκομαι εκεί;
Do you like me standing there?
Παρατηρείς, ξέρεις
Do you notice, do you know
Με βλέπεις, με βλέπεις;
Do you see me, do you see me?
Ενδιαφέρεται κανείς;
Does anyone care?
Δυστυχία που ήταν όταν ήμουν νέος
Unhappiness where’s when I was young
Και δεν δώσαμε δεκάρα
And we didn’t give a damn
Γιατί μεγαλώσαμε
‘Cause we were raised
Να δούμε τη ζωή ως διασκέδαση και να την πάρουμε αν μπορούμε
To see life as fun and take it if we can
Η μάνα μου, η μάνα μου
My mother, my mother
Θα με κρατούσε
She’d hold me
Θα με κρατούσε όταν ήμουν εκεί έξω
She’d hold me when I was out there
Ο πατέρας μου, ο πατέρας μου
My father, my father
Του άρεσε, του άρεσα
He liked me, well he liked me
Ενδιαφέρεται κανείς;
Does anyone care?
Κατάλαβε τι έχω γίνει
Understand what I’ve become
Δεν ήταν δικό μου σχέδιο
It wasn’t my design
Και οι άνθρωποι παντού σκέφτονται
And people everywhere think
Κάτι καλύτερο από μένα
Something better than I am
Αλλά μου λείπεις, μου λείπεις
But I miss you, I miss
Γιατί μου άρεσε
‘Cause I liked it
Όταν ήμουν εκεί έξω
When I was out there
Το ξέρεις αυτό, το ξέρεις
Do you know this, do you know
Δεν με βρήκες
You did not find me
Δεν βρήκατε
You did not find
Ενδιαφέρεται κανείς;
Does anyone care?
Δυστυχία που ήταν όταν ήμουν νέος
Unhappiness where’s when I was young
Και δεν δώσαμε δεκάρα.
And we didn’t give a damn
Γιατί μεγαλώσαμε
‘Cause we were raised
Να δούμε τη ζωή ως διασκέδαση και να την πάρουμε αν μπορούμε
To see life as fun and take it if we can
Η μάνα μου, η μάνα μου
My mother, my mother
Θα με κρατούσε
She’d hold me
Θα με κρατούσε όταν ήμουν εκεί έξω
She’d hold me when I was out there
Ο πατέρας μου, ο πατέρας μου
My father, my father
Του άρεσε, του άρεσα
He liked me, well he liked me
Ενδιαφέρεται κανείς;
Does anyone care?
Ενδιαφέρεται κανείς;
Does anyone care?
